با رخداد حوادث ناظر به بحران جانشینی پیامبراکرم (ص) و با روی کار آمدن دو حکومت أموی و عباسی و محروم شدن مردم و دانشمندان از آموزه‌های أهل بیت(ع) و استفاده ابزاری این دو حکومت از سرنوشت و قضا و قدر برای نگه‌داشتن قدرت خود، عده‌ای از مردم به جبر و گروهی به تفویض گرایش یافتند.
معتقدان به جبر کسانی بودند که برای قدرت خدا أهمیت زیادی قائل بودند؛ چون هیچ عملی را خارج از قلمروی إلهی نمی‌دانستند. سخن آنها منجر به مجبور بودن انسان و سلب آزادی از او می‌شد. این گروه به أشاعره نامبردارند.
در مقابل عده دیگری که سخنان طرفداران جبر را مخالف عدالت إلهی می‌دانستند، برای انسان إختیار و آزادی را.
انتشار جلد سوم کتاب «منتهی البیان فی تحقیق فتاوی الاعیان»
جبر ,إلهی ,قدرت ,انسان ,آزادی ,مردم ,دو حکومت ,به جبر ,به مجبور ,مجبور بودن ,منجر به
درباره این سایت